LaL Olduk Sustuk

mormavi · 19-06-2010, 05:14

Susmayı bir erdem

iyi bir meziyet olarak öğrendik. Susmaya konuşmaktan çok anlam yükledik.

Lal olduk sustuk.

Oysa güzellemesi yapılan susma söyleyen susmaydı. Sözün yetersiz kaldığı

sözün bittiği yerdi.

Mevlana susmanın daima sözden daha derin bir yanı olduğunu belirtir. Sözün susmanın ulaşabildiği derinliklere ulaşamadığından bahseder. “Anlam şu kullanılagelmiş sözlere sığmıyor” der ya da “Anlatış kapısı kapalı”…

Söz sınırlı

susmak sınırsız… Öyleyse sınırsızlık dururken sınırla yetinmek niye!

Oysa bu susmalar bilmenin susmalarıydı bilmemenin değil (sözün bittiği yerdeki bilmenin

bitişin değil başlangıcın

tükenişin değil hazinenin).

Cana can katan sözü susarak söylemek daha iyidir. Burada bir edilgenlik yok sadece gücünü artırmaya yönelik bir tavır var.

Susma üzerine ısrarın bir diğer nedeni ise kalbin söyledikleri ile dilin söyledikleri arasındaki uzak mesafede saklı yani halimizle kalbimiz arasındaki uzaklık. Çünkü en etkili iletişim dil ile değil duygularla kurulan iletişimdir. Sözün değil duygularımızın söyledikleri daha önemli. “Susayım

susayım da aşk kendini anlatsın.” Hal gelince lafa gerek duymamak…

“Gerçek susmada gizli”

Öyle bir yer ki

susmak soru

susmak yanıt

Susmak anlam

susmak devran

susmak ümit

Susmak şiir

Söz ve susma o bir denge

Sözü susma

susmayı söz tamamlıyor.

Mevlana bile susmakla ilgili onca uyarısına rağmen “Gene de sen söyle” demiyor mu? “Gene de sen söyle” söz gecikince susmayı feryada eş tutmuyor mu?

Musa söylemek istediğini söyleyemeyip yüreği daraldığında söz istemedi mi: “Rabbim yüreğime genişlik ver

dilimden şu bağı çöz ki sözümü anlasınlar”.

Söz büyü… Büyüyü bozan da söz.

Söz düğüm… Düğümü çözen de söz.

Söz şiir

söz nesir

söz huzur

söz deprem

söz ölüm

söz kalım

söz dirim

söz sağaltım

söz bulma

söz yitirme

söz sökücü

söz ürkütücü

söz hatırlama

söz çağrı

söz saklayıcı

söz uyarıcı…

“De ki” diye başlamıyor mu kitaptaki ayet? Bu ayetlerin kendisi söz değil mi? Yazı da söz değil mi?

Söz yürek

söz sürgün

söz davet

söz düğün…

İlk emir “Oku” değil mi?

Her şey yitip giderken söz kalmıyor mu?

Susmayı yücelten Mevlana bile söze dökülmüş yapıtlar bırakmadı mı geriye?

Ağaçlar kadar kalemin

denizler kadar mürekkebin sahibi insan

o güzel ağızların sahibi insan konuş artık.

Mahir İrfan BENLİ

nimlahza · 22-06-2010, 01:28

Söz büyü… Büyüyü bozan da söz.

Söz düğüm… Düğümü çözen de söz.

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevap	Son Mesaj
Gemi siparişinde dünya 5'incisi olduk	Mahperver	Haberler	1	28-01-2010 02:58

19-06-2010, 05:14	#1 (permalink)
mormavi	LaL Olduk Sustuk Susmayı bir erdem iyi bir meziyet olarak öğrendik. Susmaya konuşmaktan çok anlam yükledik. Lal olduk sustuk. Oysa güzellemesi yapılan susma söyleyen susmaydı. Sözün yetersiz kaldığı sözün bittiği yerdi. Mevlana susmanın daima sözden daha derin bir yanı olduğunu belirtir. Sözün susmanın ulaşabildiği derinliklere ulaşamadığından bahseder. “Anlam şu kullanılagelmiş sözlere sığmıyor” der ya da “Anlatış kapısı kapalı”… Söz sınırlı susmak sınırsız… Öyleyse sınırsızlık dururken sınırla yetinmek niye! Oysa bu susmalar bilmenin susmalarıydı bilmemenin değil (sözün bittiği yerdeki bilmenin bitişin değil başlangıcın tükenişin değil hazinenin). Cana can katan sözü susarak söylemek daha iyidir. Burada bir edilgenlik yok sadece gücünü artırmaya yönelik bir tavır var. Susma üzerine ısrarın bir diğer nedeni ise kalbin söyledikleri ile dilin söyledikleri arasındaki uzak mesafede saklı yani halimizle kalbimiz arasındaki uzaklık. Çünkü en etkili iletişim dil ile değil duygularla kurulan iletişimdir. Sözün değil duygularımızın söyledikleri daha önemli. “Susayım susayım da aşk kendini anlatsın.” Hal gelince lafa gerek duymamak… “Gerçek susmada gizli” Öyle bir yer ki susmak soru susmak yanıt Susmak anlam susmak devran susmak ümit Susmak şiir Söz ve susma o bir denge Sözü susma susmayı söz tamamlıyor. Mevlana bile susmakla ilgili onca uyarısına rağmen “Gene de sen söyle” demiyor mu? “Gene de sen söyle” söz gecikince susmayı feryada eş tutmuyor mu? Musa söylemek istediğini söyleyemeyip yüreği daraldığında söz istemedi mi: “Rabbim yüreğime genişlik ver dilimden şu bağı çöz ki sözümü anlasınlar”. Söz büyü… Büyüyü bozan da söz. Söz düğüm… Düğümü çözen de söz. Söz şiir söz nesir söz huzur söz deprem söz ölüm söz kalım söz dirim söz sağaltım söz bulma söz yitirme söz sökücü söz ürkütücü söz hatırlama söz çağrı söz saklayıcı söz uyarıcı… “De ki” diye başlamıyor mu kitaptaki ayet? Bu ayetlerin kendisi söz değil mi? Yazı da söz değil mi? Söz yürek söz sürgün söz davet söz düğün… İlk emir “Oku” değil mi? Her şey yitip giderken söz kalmıyor mu? Susmayı yücelten Mevlana bile söze dökülmüş yapıtlar bırakmadı mı geriye? Ağaçlar kadar kalemin denizler kadar mürekkebin sahibi insan o güzel ağızların sahibi insan konuş artık. Mahir İrfan BENLİ Takip et: @bakimliyiz

22-06-2010, 01:28	#2 (permalink)
nimlahza	Söz büyü… Büyüyü bozan da söz. Söz düğüm… Düğümü çözen de söz. Takip et: @bakimliyiz

< - Bakimliyiz.Com Bilgilendirme - >

Değişiklikleri göz ardı et

Hızlı Cevap

LaL Olduk Sustuk

Benzer Konular