Anne ya da Babasını Kaybeden Çocuk

daywest · 04-03-2010, 12:40

Öksüz ya da yetim çocuğun davranışları

ölen ebeveynin cinsiyeti

diğer ebeveynin yeniden evlenip evlenmemesi ve başka kardeşlerin varlığına bağlı değişiklikler gösterir. Çocuğun öksüz ya da yetim kaldığı yaş

tepkilerde farklılıklara neden olur. Yaş dilimlerine göre tepkileri şöyle belirlenebilir:

7 yaş öncesinde sonuç pek ağır değildir. Çocuk çok küçüktür

ebeveynin yerine gelecek birini kabul edebilir. Eğer bu eksiklik

çocuğu uzun süreli duygusal boşluğa götürürse durum kötüleşir. 7–10 yaş arasında olay daha zor karşılanır. Çocuğun mutsuzluğu açıkça görülür. Olaya karşı çıkmak ister. Bunun sonucu olarak da gerçekten kaçma

hayallere sığınma belirtileri ortaya çıkabilir. 10 yaş sonrasında tepkiler yetişkinlerinkine benzer niteliktedir.

Ebeveyninden biri ölmüş

çocuklar üzerinde yapılan bir araştırma sonuçları

problemin duygusal ve zihinsel olmak üzere iki yönlü olduğunu ortaya koymuştur. Çocuğun

yaşamında önemli yer tutan sevgi objesini yitirmesi

duygusal şoka yol açar. Bunu daha karmaşık hale getiren

çocuğun ölümün niteliğini anlayamamasıdır. Soyutlama yeteneği henüz gelişmemiştir. Iki önemli kavram olan sebep-sonuç ona yabancıdır. Bu nedenle

çocuğa açıklama yapılırken

yanlış izlenimler oluşturulabilir. Ölenlerin yok olmadığı başka bir dünyaya gittiği şeklindeki açıklamalar

çocuğa ebeveynin geri döneceği inancını verebilir. Herkesin öleceği

buna bir şeyin (hastalık

kaza vb.) sebep olacağı açıklamaları

çocukta ölüm korkusu meydana getirebilir. Ebeveynin ölüm nedenini düşünen çocuğun aklına

hataları

saldırgan davranışları gelebilir. Sonuçta

onda suçluluk duyguları oluşabilir.

Çocuğun duygusal tepkileri

gelişim düzeyine

ölen ebeveyn ile olan ilişkilerine

ölüm koşullarına ve ailenin tepkisine bağlı olarak farklılık gösterir. Çocuk iki şekilde tepki gösterebilir: Terk edilmiş olma duygusu

suçluluk duygusu.

Terk edilmiş olma duygusu

çocukta uyumsuzluk

yalnızlık

boşluk duyguları oluşturur. Çocuk

kendisinin ve diğer aile üyelerinin ölüp ölmeyeceğini sorar. Bırakılmışlık düşüncesi

ölen ebeveyn ile birleşme hayallerini geliştirebilir. Bu birleşme isteği ölümün bir sonuç olarak görülmesini engeller. Küçük çocuklar

ölen anne ya da babalarıyla gökte birleşeceklerini düşünürler.

Gizli suçluluk duyguları

çok güç dışa vurulur. Çocukta sürekli cezalandırılacağına dair endişe vardır. Bu durum

gece korkusu ve kabuslara sebep olabilir.

Bu konuda yapılan araştırma ve bulgulara göre

vakaların %13’ünde aşırı ağlama

%35’inde üzgün ve mutsuz görünme

diğerlerinde gülme

taşkınlık

gerileme davranışlarıyla

aşırı yemek yeme

dışkı kaçırma ve mastürbasyon saptanmıştır.

Ölen ebeveynin cinsiyetine göre

çocuğun tepkileri değişebilir. Çocukla aynı cinsiyetteki ebeveynin öldüğü vakalarda

suçluluk duygusu hala belirgindir. Depresif belirtiler veya savunma amaçlı davranış bozuklukları görülebilir. Ölen karşıt cinsiyettki ebeveyn ise

ölenin idealizasyonu söz konusudur. Çevre tarafından ebeveynin kötülenmesi halinde

çocuk öfkelenir. Bu durum

çocuğa ebeveynin hep kendine ait kalmasını sağlar.

Aynı cinsiyetteki ebeveynin ölmesi ile cinsel özdeşim sorunları ortaya çıkabilir.

Ebeveynin yeniden evlenmesi önemli bir problemdir. Kız çöocuklarının üvey anneyi kabullenmemesi

onun

babasının sevgisini elde etmesini

annenin yerini almasını hoşgörmesi çok güçtür. Üvey baba daha kolay kabul edilir

çünkü anne sevgisi ile durumu düzeltmeye çalışır. Yinede erkek çocukların karşı çıkışları olabilir.

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevap	Son Mesaj
Anne - Baba Ve Çocuk İlişkisi ...	daywest	Gebelik	0	09-05-2009 08:56
Anne ve Çocuk arasındaki ilişki	nimlahza	Çocuk Sağlığı ve Eğitimi	1	29-03-2009 03:01
Anne ve Çocuk	zehra35	Aile, Evlilik ve Çocuklar	0	22-04-2008 01:34
Çocuk gözüyle anne	zehra35	Aile, Evlilik ve Çocuklar	0	17-03-2008 10:15

04-03-2010, 12:40	#1 (permalink)
daywest	Anne ya da Babasını Kaybeden Çocuk Öksüz ya da yetim çocuğun davranışları ölen ebeveynin cinsiyeti diğer ebeveynin yeniden evlenip evlenmemesi ve başka kardeşlerin varlığına bağlı değişiklikler gösterir. Çocuğun öksüz ya da yetim kaldığı yaş tepkilerde farklılıklara neden olur. Yaş dilimlerine göre tepkileri şöyle belirlenebilir: 7 yaş öncesinde sonuç pek ağır değildir. Çocuk çok küçüktür ebeveynin yerine gelecek birini kabul edebilir. Eğer bu eksiklik çocuğu uzun süreli duygusal boşluğa götürürse durum kötüleşir. 7–10 yaş arasında olay daha zor karşılanır. Çocuğun mutsuzluğu açıkça görülür. Olaya karşı çıkmak ister. Bunun sonucu olarak da gerçekten kaçma hayallere sığınma belirtileri ortaya çıkabilir. 10 yaş sonrasında tepkiler yetişkinlerinkine benzer niteliktedir. Ebeveyninden biri ölmüş çocuklar üzerinde yapılan bir araştırma sonuçları problemin duygusal ve zihinsel olmak üzere iki yönlü olduğunu ortaya koymuştur. Çocuğun yaşamında önemli yer tutan sevgi objesini yitirmesi duygusal şoka yol açar. Bunu daha karmaşık hale getiren çocuğun ölümün niteliğini anlayamamasıdır. Soyutlama yeteneği henüz gelişmemiştir. Iki önemli kavram olan sebep-sonuç ona yabancıdır. Bu nedenle çocuğa açıklama yapılırken yanlış izlenimler oluşturulabilir. Ölenlerin yok olmadığı başka bir dünyaya gittiği şeklindeki açıklamalar çocuğa ebeveynin geri döneceği inancını verebilir. Herkesin öleceği buna bir şeyin (hastalıkkaza vb.) sebep olacağı açıklamaları çocukta ölüm korkusu meydana getirebilir. Ebeveynin ölüm nedenini düşünen çocuğun aklına hataları saldırgan davranışları gelebilir. Sonuçta onda suçluluk duyguları oluşabilir. Çocuğun duygusal tepkileri gelişim düzeyine ölen ebeveyn ile olan ilişkilerine ölüm koşullarına ve ailenin tepkisine bağlı olarak farklılık gösterir. Çocuk iki şekilde tepki gösterebilir: Terk edilmiş olma duygusu suçluluk duygusu. Terk edilmiş olma duygusu çocukta uyumsuzluk yalnızlık boşluk duyguları oluşturur. Çocuk kendisinin ve diğer aile üyelerinin ölüp ölmeyeceğini sorar. Bırakılmışlık düşüncesi ölen ebeveyn ile birleşme hayallerini geliştirebilir. Bu birleşme isteği ölümün bir sonuç olarak görülmesini engeller. Küçük çocuklar ölen anne ya da babalarıyla gökte birleşeceklerini düşünürler. Gizli suçluluk duyguları çok güç dışa vurulur. Çocukta sürekli cezalandırılacağına dair endişe vardır. Bu durum gece korkusu ve kabuslara sebep olabilir. Bu konuda yapılan araştırma ve bulgulara göre vakaların %13’ünde aşırı ağlama %35’inde üzgün ve mutsuz görünme diğerlerinde gülme taşkınlık gerileme davranışlarıyla aşırı yemek yeme dışkı kaçırma ve mastürbasyon saptanmıştır. Ölen ebeveynin cinsiyetine göre çocuğun tepkileri değişebilir. Çocukla aynı cinsiyetteki ebeveynin öldüğü vakalarda suçluluk duygusu hala belirgindir. Depresif belirtiler veya savunma amaçlı davranış bozuklukları görülebilir. Ölen karşıt cinsiyettki ebeveyn ise ölenin idealizasyonu söz konusudur. Çevre tarafından ebeveynin kötülenmesi halinde çocuk öfkelenir. Bu durum çocuğa ebeveynin hep kendine ait kalmasını sağlar. Aynı cinsiyetteki ebeveynin ölmesi ile cinsel özdeşim sorunları ortaya çıkabilir. Ebeveynin yeniden evlenmesi önemli bir problemdir. Kız çöocuklarının üvey anneyi kabullenmemesi onun babasının sevgisini elde etmesini annenin yerini almasını hoşgörmesi çok güçtür. Üvey baba daha kolay kabul edilir çünkü anne sevgisi ile durumu düzeltmeye çalışır. Yinede erkek çocukların karşı çıkışları olabilir.

< - Bakimliyiz.Com Bilgilendirme - >

Değişiklikleri göz ardı et

Hızlı Cevap

Anne ya da Babasını Kaybeden Çocuk

Benzer Konular