Avrupa’da feodalitenin yıkılıp merkezi krallıkların kurulmasından sonra krallıkların güçlenmesi aristokrasi burjuvazi çekişmesine yol açmıştır Bu deneme ilk defa İngiltere’de başlamıştır Burjuvazi krallık otoritesini sınırlamaya kalkışmış ve neticede "Milli Hakimiyet" teorisi ortaya atılmıştır Bu suretle devlete ait her türlü egenmenliğin millete ait olduğu savunularak "klasik demokrasi"sistemi kurulmuştur
Klasik demokrasi üç bölüme ayrılmaktadır: "Doğrudan doğruya demokrasi" "yarı doğrudan demokrasi" ve "temsili demokrasi" Doğrudan doğruya demokrasi eski Yunanlılarda uygulanan tarihi bir sistemdir Buna göre halk toplanarak topluca yönetim şekline katılır Bugün bu sistemle idare İsviçre’nin küçük kantonlarında vardır Yarı doğrudan demokrasi bu sistemde gerçek yönetim halkın seçtiği temsilciler de olmakla beraber yerine göre halk da referandum plebisit ve "kanunları veto" usulleriyle yönetime iştirak etmektedir Yine bu sistem İsviçre’de en geniş şekliyle uygulanmakdadır
Temsili demokrasiye gelince bu sistemde hakimiyetin millete ait olduğu prensibi vardır Yönetim milletin seçtiği temsilciler tarafından ve anayasaya uygun olarak yürütülür Temsili demokrasiler hükümet şekillerine göre "Parlamenter Sistem" "Meclis Hükümeti Sistemi" ve "Başbakanlık Sistemi" gibi değişik hükümet şekillerine ayrılır Fakat hepsinde temel esas devletin halkın seçtiği ve milleti temsil etmekte olan temsilciler tarafından idare edilmesidir Bu sistem kaynaklarını tabii hukuk ve içtimai mukaveleden alır Hukuk literatüründe bunların da temsilcileri Hobbes Locke Montesquieu ve Rousseau’dur