Cesaretle Yaşamak Kitabının Özeti

elif · 16-05-2013, 08:51

Cesaretle Yaşamak Kitabının Özeti

En önemli cesaretimiz ölüme karşı kullandığımızdır. Bir de sabah yataktan kalkabilmek için yararlandığımız var. Ötekiler ya bunların türevleridir ya da bunlardan esinlenerek oluşurlar. Ölürken geçen her saniye

daha cesur olduğumuzu kanıtlamaz

yaşarken cesur olmaksa

insanın kendi varlığını son ana kadar hissettirmesi demektir. Cesaret en son saniye dahil insanın daha iyi yaşamasını sağlar. Varlığını kanıtlayan her harekete güç kazandırır. Bilinçaltımıza yerleşmiştir. Verilen her kararda etkili olur. Öyle anlar olur ki

cesur davranmamak pek çok şeyi değiştirir. III. Cumhuriyet bakanlarından Raoul Dautry’nin 1938 yılında Almanya’da bulunduğu sırada başından şöyle bir olay geçmiştir. Barajın açılış töreni yapılırken

elli metre yüksekliğindeki bir duvarın üstünde

Hitler’in tam arkasında bulunuyormuş

içinden “acaba

onu aşağıya iteyim mi?” diye geçirmiş. Ne var ki

cesareti olmadığından bunu yapamamış. Cesaretten söz edebilmek için ortada seçim yapılmasını gerektiren bir durum bulunmalıdır. Yapılacak hareket bir seçim sonucu oluşur.
Genel anlamda cesaret

ahlak kökenli bir erdemdir. Çoğu kez kahramanlıkla birleşir. Eski Yunan’da cesaretten söz edilirken Achille simge olarak gösterilir. Onu ne zafer kazanmak

ne de başkalarına üstünlük sağlamak için kullanıyorum

o benim

yalnız kendimin tanığı bulunduğum hayatımı daha iyi yaşamama yardımcı oluyor. Bu yardım

moral kazandırıcı bir cesaret değil

varlığıma psikolojik bir destek olabilecek biçimde gerçekleşiyor.
Bir anne intihar eden kızının ardından kendisine yazılmış şu kelimeleri bulur: “Anneciğim yaşamak için cesarete ihtiyacım olduğunu bana söylemiştin.”
Çağımızda ihtiyaç duyulan cesaret bizi tam bir bütün olarak koruyabiliyor. Her gün karşımıza çıkan değişik sorunlarla mücadele edebilmemiz için parça parça olmamızı önlüyor.
Eğer cesaretin kullanılması yeniden zorunlu hale geldiyse

bu savaşta bu silahı benim için başka hiç kimse taşıyamaz ve benim yerime kullanamaz. İyi korunabilmek için sigortalı olmaktan çok

cesaret sahibi olmanın daha geçerli olduğundan artık kuşku duyulmuyor.
Bu kitapta

“Başkalarının çiçeklerinden bir buket yapmaya çalıştım

benim tek katkım onları bir kordonla bağlamak oldu.” diyen Nontaigne

bu yöntemi benden çok daha iyi kullanmayı bilmişti.
Kesin olarak tam ne zaman cesarete ihtiyaç duyarız? Harekete geçmek fikri daha henüz hareket sayılmaz. Harekete geçmek için alınan karar da henüz uygulama değildir. Az ya da çok yükseklikte bir basamak atlanmış olmalıdır ki günlük yaşantımıza dahil bir etkinlik süreci başlamış sayılsın. İşte bu geçiş anında cesaret olaya karışır.
Denize yüksekten atlamak düşüncesiyle

atlama tahtasının ucuna doğru yürüyorum. Denizle aramdaki mesafeyi yüksek bulduğumdan bir an tereddüt ediyorum. Atlayayım mı

atlamayayım mı? İçimde

havuzun kenarındakilerinin beni inceleyen bakışları rüzgarın durumu ve daha önce yaptığım dalışların anıları tam bir çarpışma halindeler. Hem kendimi boşluğa fırlatabilmek için

hem de başarısızlığımla alay etmek isteyenlere karşı çıkabilmek için

ne olursa olsun her iki halde de cesarete ihtiyacım var.
Cesaret “Bir şeye karşın” hareketin başlatılmasını sağlar. Sadece bu hareketin sonunda bir sorun yoktur. Bir bardak suyu dudaklarıma kadar götürebilmek için cesarete gerek duymam. Bunu yaparken en azından hafif bir romatizma ağrısı dahi bana acı vermemelidir. Amaç böyle bir acı duyma durumunda bile yine de suyu içmektir. Ne var ki bu iş için küçük çapta bir cesarete ihtiyaç vardır.
İşte cesaret işlevi yapmak için karşımızda; onun yoğunlaştırdığı

somutlaştırdığı nesneleri görüyoruz. Eğer bu anı geçirirsem

aldığım karar

kesin karar olma niteliğini yitirecek

göstermek istediğim irade de bir silkinmeden ibaret kalacak. Ücret artışı isteğimse yine dalgalanmalar yapmaya devam edecek. Cesaret hem geleceğin somut olarak gerçekleşmesine

hem de onun geçmişe göre bir yön almasına etkili olur. Arzular

istekler

kararlar somut planda kalırlar

zihnimiz sürekli olarak bunlarla uğraşır. Bunların somutlaşmaları ve gerçek olarak biçim değiştirmeleri için sadece cesaret verir.
Yazar felsefe ve geleneksel olarak sadece soylu ve yüce cesaret konularıyla ilgilenir. Sokrat baldıran zehirliyle dolu kadehi dudaklarına götürmekte hiç tereddüt etmedi. Turrenne

kemiklerine kadar titrerken savaşmaktan hiç geri kalmadı. Guillaume

And dağlarındaki fırtınalara karşı gelerek o güne kadar hiçbir canlının yapamadığı biçimde bu dağları aşmayı başardı.
Cesaret kendiliğinden kahramanlık ve erdemle birleşir. Bize hem olağanüstü hem de üst düzeyde ahlak değeri olan bir duygu biçiminde görünür.
Onun bu niteliği

pek çok kişinin neden onunla çok ender ilgilenildiğini çok iyi açıklıyor. Günlük yaşantıda kahramanlıktan çok üçkağıtçılık becerileri daha değerli kabul ediliyor. Erdemse sadece protestan kiliselerinde vaaz edilen

yüksek ahlaki bir tema olarak ilgi topluyor. Oraya gidenlerin sayısında da gün geçtikçe bir azalma görülüyor. Her zaman ihtiyaç duyulan olağan cesaretin

özel olarak erdem sayılabilecek hiçbir yanı yoktur.
Hayal alemiyle gerçek arasında iletişimi sağlayan kapı cesarettir. Cesaret ölümcül olmamızdan doğan kaygılarımızı giderir. Harekete geçmemizi sağlar. Gerçeğin içine geçmemize yardımcı olur. Cesaret meydana gelen türlü durumlara göre bir güdülenme sonunda oluşur. Güçlü bir heves duyulduğunda

ulaşılacak hedefin kesinleşen bilinci

benlikle bu noktaya gelmek için neler yapmak gerektiğini de kapsar. Öyle ki

Göz dikilen amaç ya da nesneyle bizi ayıran engelin aşılabilmesi için gereken gayretin elde edileceği nokta ancak cesareti algılamakla sağlanabilir.
Cesaretin meydana çıkması için ortada tehlikeli

zor bir durumla karşılaşması zorunludur. Cesaretin en üst sınırı

kendi öz varlığını feda edebilmeyi göze almaktır. Böyle bir noktaya ulaşabilenler

sert kayadan destek sağlayabilirler

her türlü cesaretlerini kurarken hiç zorluk çekmezler.
Başkaları için ölümü göze almak

cesaretlerin en üstünüdür. Bu nitelik insanın doğasında vardır. Çok eski çağlardan beri bütün ülkelerdeki edebiyatlarda

operalarda

dramlarda

efsanelerde hep bu ana fikir işlenmiştir.
Hayatımda elde ettiğim en büyük şans; yeteneksizliğin

kuşkunun manevi acıların

çabuk kırılmanın

yalnızlığın ve cehaletin yaşamın bir parçası olduğunu öğrenmem olmuştur. Cesaret kalpten gelir. Kaynağı mantığımız değil

duygularımızdır. Hareket gerekli olduğunda mantığımız ona ancak sınırlı bir yardımda bulunabilir. Atılacak adımın altını çizer

doğrular; ama hareketin başlatılmasını sağlayamaz.
Siyasal ve askeri yöntemlerde olsun

özel sektörlerde olsun sorumluluk taşıyan yöneticiler

elde ettikleri deneyimlerde

aldıkları kararların mantıktan çok duygulara dayandığını çok iyi bilirler. Çünkü alınan kararların yalnız bir bölümünü kapsar.
KİTABIN ADI : Cesaretle Yaşamak
KİTABIN YAZARI : İsfendiyar Açıksöz
YAYINEVİ VE ADRESİ : Altın Kitaplar Yayınevi Cağaloğlu / İSTANBUL
BASIM TARİHİ : 1990

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevap	Son Mesaj
Aya Yolculuk Kitabının Özeti	elif	Soru Cevap	1	12-03-2015 08:12
Beyaz Kanatlı Kuş Kitabının Özeti-Beyaz Kanatlı Kuş Kitabının Anafikri	ebush	Genel Kültür Paylaşımlarınız	1	18-11-2013 12:28
Çocuk Kalbi Kitabının Özeti	elif	Soru Cevap	1	29-04-2013 09:54
Tom Sawyer kitabının özeti	ebush	Eğitim ve Öğretim	0	05-04-2013 01:55
Heidi Kitabının Özeti	gizem	Soru Cevap	1	23-11-2012 12:29

16-05-2013, 08:51	#1 (permalink)
elif	Cesaretle Yaşamak Kitabının Özeti Cesaretle Yaşamak Kitabının Özeti En önemli cesaretimiz ölüme karşı kullandığımızdır. Bir de sabah yataktan kalkabilmek için yararlandığımız var. Ötekiler ya bunların türevleridir ya da bunlardan esinlenerek oluşurlar. Ölürken geçen her saniye daha cesur olduğumuzu kanıtlamaz yaşarken cesur olmaksa insanın kendi varlığını son ana kadar hissettirmesi demektir. Cesaret en son saniye dahil insanın daha iyi yaşamasını sağlar. Varlığını kanıtlayan her harekete güç kazandırır. Bilinçaltımıza yerleşmiştir. Verilen her kararda etkili olur. Öyle anlar olur ki cesur davranmamak pek çok şeyi değiştirir. III. Cumhuriyet bakanlarından Raoul Dautry’nin 1938 yılında Almanya’da bulunduğu sırada başından şöyle bir olay geçmiştir. Barajın açılış töreni yapılırken elli metre yüksekliğindeki bir duvarın üstünde Hitler’in tam arkasında bulunuyormuş içinden “acaba onu aşağıya iteyim mi?” diye geçirmiş. Ne var ki cesareti olmadığından bunu yapamamış. Cesaretten söz edebilmek için ortada seçim yapılmasını gerektiren bir durum bulunmalıdır. Yapılacak hareket bir seçim sonucu oluşur. Genel anlamda cesaret ahlak kökenli bir erdemdir. Çoğu kez kahramanlıkla birleşir. Eski Yunan’da cesaretten söz edilirken Achille simge olarak gösterilir. Onu ne zafer kazanmak ne de başkalarına üstünlük sağlamak için kullanıyorum o benim yalnız kendimin tanığı bulunduğum hayatımı daha iyi yaşamama yardımcı oluyor. Bu yardım moral kazandırıcı bir cesaret değil varlığıma psikolojik bir destek olabilecek biçimde gerçekleşiyor. Bir anne intihar eden kızının ardından kendisine yazılmış şu kelimeleri bulur: “Anneciğim yaşamak için cesarete ihtiyacım olduğunu bana söylemiştin.” Çağımızda ihtiyaç duyulan cesaret bizi tam bir bütün olarak koruyabiliyor. Her gün karşımıza çıkan değişik sorunlarla mücadele edebilmemiz için parça parça olmamızı önlüyor. Eğer cesaretin kullanılması yeniden zorunlu hale geldiyse bu savaşta bu silahı benim için başka hiç kimse taşıyamaz ve benim yerime kullanamaz. İyi korunabilmek için sigortalı olmaktan çok cesaret sahibi olmanın daha geçerli olduğundan artık kuşku duyulmuyor. Bu kitapta “Başkalarının çiçeklerinden bir buket yapmaya çalıştım benim tek katkım onları bir kordonla bağlamak oldu.” diyen Nontaigne bu yöntemi benden çok daha iyi kullanmayı bilmişti. Kesin olarak tam ne zaman cesarete ihtiyaç duyarız? Harekete geçmek fikri daha henüz hareket sayılmaz. Harekete geçmek için alınan karar da henüz uygulama değildir. Az ya da çok yükseklikte bir basamak atlanmış olmalıdır ki günlük yaşantımıza dahil bir etkinlik süreci başlamış sayılsın. İşte bu geçiş anında cesaret olaya karışır. Denize yüksekten atlamak düşüncesiyle atlama tahtasının ucuna doğru yürüyorum. Denizle aramdaki mesafeyi yüksek bulduğumdan bir an tereddüt ediyorum. Atlayayım mı atlamayayım mı? İçimde havuzun kenarındakilerinin beni inceleyen bakışları rüzgarın durumu ve daha önce yaptığım dalışların anıları tam bir çarpışma halindeler. Hem kendimi boşluğa fırlatabilmek için hem de başarısızlığımla alay etmek isteyenlere karşı çıkabilmek için ne olursa olsun her iki halde de cesarete ihtiyacım var. Cesaret “Bir şeye karşın” hareketin başlatılmasını sağlar. Sadece bu hareketin sonunda bir sorun yoktur. Bir bardak suyu dudaklarıma kadar götürebilmek için cesarete gerek duymam. Bunu yaparken en azından hafif bir romatizma ağrısı dahi bana acı vermemelidir. Amaç böyle bir acı duyma durumunda bile yine de suyu içmektir. Ne var ki bu iş için küçük çapta bir cesarete ihtiyaç vardır. İşte cesaret işlevi yapmak için karşımızda; onun yoğunlaştırdığı somutlaştırdığı nesneleri görüyoruz. Eğer bu anı geçirirsem aldığım karar kesin karar olma niteliğini yitirecek göstermek istediğim irade de bir silkinmeden ibaret kalacak. Ücret artışı isteğimse yine dalgalanmalar yapmaya devam edecek. Cesaret hem geleceğin somut olarak gerçekleşmesine hem de onun geçmişe göre bir yön almasına etkili olur. Arzular istekler kararlar somut planda kalırlar zihnimiz sürekli olarak bunlarla uğraşır. Bunların somutlaşmaları ve gerçek olarak biçim değiştirmeleri için sadece cesaret verir. Yazar felsefe ve geleneksel olarak sadece soylu ve yüce cesaret konularıyla ilgilenir. Sokrat baldıran zehirliyle dolu kadehi dudaklarına götürmekte hiç tereddüt etmedi. Turrenne kemiklerine kadar titrerken savaşmaktan hiç geri kalmadı. Guillaume And dağlarındaki fırtınalara karşı gelerek o güne kadar hiçbir canlının yapamadığı biçimde bu dağları aşmayı başardı. Cesaret kendiliğinden kahramanlık ve erdemle birleşir. Bize hem olağanüstü hem de üst düzeyde ahlak değeri olan bir duygu biçiminde görünür. Onun bu niteliği pek çok kişinin neden onunla çok ender ilgilenildiğini çok iyi açıklıyor. Günlük yaşantıda kahramanlıktan çok üçkağıtçılık becerileri daha değerli kabul ediliyor. Erdemse sadece protestan kiliselerinde vaaz edilen yüksek ahlaki bir tema olarak ilgi topluyor. Oraya gidenlerin sayısında da gün geçtikçe bir azalma görülüyor. Her zaman ihtiyaç duyulan olağan cesaretin özel olarak erdem sayılabilecek hiçbir yanı yoktur. Hayal alemiyle gerçek arasında iletişimi sağlayan kapı cesarettir. Cesaret ölümcül olmamızdan doğan kaygılarımızı giderir. Harekete geçmemizi sağlar. Gerçeğin içine geçmemize yardımcı olur. Cesaret meydana gelen türlü durumlara göre bir güdülenme sonunda oluşur. Güçlü bir heves duyulduğunda ulaşılacak hedefin kesinleşen bilinci benlikle bu noktaya gelmek için neler yapmak gerektiğini de kapsar. Öyle ki Göz dikilen amaç ya da nesneyle bizi ayıran engelin aşılabilmesi için gereken gayretin elde edileceği nokta ancak cesareti algılamakla sağlanabilir. Cesaretin meydana çıkması için ortada tehlikeli zor bir durumla karşılaşması zorunludur. Cesaretin en üst sınırı kendi öz varlığını feda edebilmeyi göze almaktır. Böyle bir noktaya ulaşabilenler sert kayadan destek sağlayabilirler her türlü cesaretlerini kurarken hiç zorluk çekmezler. Başkaları için ölümü göze almak cesaretlerin en üstünüdür. Bu nitelik insanın doğasında vardır. Çok eski çağlardan beri bütün ülkelerdeki edebiyatlarda operalarda dramlarda efsanelerde hep bu ana fikir işlenmiştir. Hayatımda elde ettiğim en büyük şans; yeteneksizliğin kuşkunun manevi acıların çabuk kırılmanın yalnızlığın ve cehaletin yaşamın bir parçası olduğunu öğrenmem olmuştur. Cesaret kalpten gelir. Kaynağı mantığımız değil duygularımızdır. Hareket gerekli olduğunda mantığımız ona ancak sınırlı bir yardımda bulunabilir. Atılacak adımın altını çizer doğrular; ama hareketin başlatılmasını sağlayamaz. Siyasal ve askeri yöntemlerde olsun özel sektörlerde olsun sorumluluk taşıyan yöneticiler elde ettikleri deneyimlerde aldıkları kararların mantıktan çok duygulara dayandığını çok iyi bilirler. Çünkü alınan kararların yalnız bir bölümünü kapsar. KİTABIN ADI : Cesaretle Yaşamak KİTABIN YAZARI : İsfendiyar Açıksöz YAYINEVİ VE ADRESİ : Altın Kitaplar Yayınevi Cağaloğlu / İSTANBUL BASIM TARİHİ : 1990 Takip et: @bakimliyiz

< - Bakimliyiz.Com Bilgilendirme - >

Değişiklikleri göz ardı et

Hızlı Cevap

Cesaretle Yaşamak Kitabının Özeti

Benzer Konular