Selma'nın hikayesi

nimlahza · 19-11-2009, 11:14

Sağlıklı nesiller yetiştirmek istiyorsak lütfen biraz daha özen gösterelim.

Selma 6 çocuklu bir ailenin dördüncü çocuğuydu bana geldiğinde

8 yaşındaydı. Selma'nın onu psikolojik olarak susmaya

iten 'seçici konuşmazlık' dediğimiz sürece getiren olaylar

beş yaşındayken başlamıştı.

Selma beş kardeşi anne ve babasıyla kendi halinde

normal bi yasam sürerken bir gün annesi hastalanıyor. O dönemlerde

beş yaşlarında. Kendisinden büyük iki abla bir ağabey ve kendisinden

küçük iki kardeş daha var.. Küçük kardeşin yeni doğduğu dönemde

anne ciddi sağlık sorunlarıyla karşılaşıyor. Uzun süre

tedavi görüyor. Yoğun uğraşılara rağmen iyileşmiyor. Hastane ortamından

evine gidip son günlerini evinde huzur içinde yaşasın diye

doktorlar tarafından eve gönderiliyor. Birkaç ay evde

babaanne hala ve benzeri yakın akrabaların yardımıyla yaşatılıyor.

Birgün hayata gözlerini kapatıyor.

Anneye en fazla ihtiyaç duyulan dönemde anne Selma'nın

hayatından çıkıp gidiyor.

Aradan 15 yıl geçiyor. Kendi hallerinde bir şekilde

Yaşamaya alışıyorlar. Büyük kızlar evde yemek yapıp en küçük

çocuklara annelik yaparken Selma babasıyla birlikte dükkanda çalışıyor.

Dükkanları evin hemen alt katında olduğu için baba endişe

duymadan iş hayatına devam ediyor. Çocuklarını kimseye

muhtac etmeden yük etmeden idare ediyor.

Bir gün ablalar ve ağabey kardeşlerini alarak yakın

Akrabalarına gidiyorlar.

Selma babasının yanından ayrılmıyor. Çok ısrar ediyorlar ama

istemedigi için gitmiyor.

Babası da gitmemesine ses çıkarmıyor. Öğleden sonra baba

Kız dükkanı temizlemeye başlıyorlar. Selma babasının istediği

gibi her yeri bi güzel temizleyip süpürüyor. Daha sonra radyoyu

açıyor. Müzik dinlemeye başlıyor. Ancak dışardan gelen sesler

nedeniyle müziği duyamadığı için sesini iyice açıyor. Babası

da başının ağrıdığını söyleyerek müziğin sesini kısmasını istiyor.

Selma babasının söylediğini duymamış gibi yapıyor. Hani çocuklar

sıklıkla yaparlar ya.. Bir süre sonra babası başının çok

ağrıdığını söylüyor. Yüzü asılıyor. Selma gidip gelip

babayı kontrol ediyor baş ağrısı geçti mi diye.

Babası baş agrısına dayanamayarak eve ilaç almaya çıkıyor.

Sıcaktan bunaldığını kendini kötü hissettiğini söylüyor. Dükkana dikkat

etmesini hemen bi ağrı kesici alıp geleceğini de ekliyor. Eve çıkıyor.

Aradan epey zaman geçmesine rağmen baba yok.

Bekliyor baba yok. Merak edip yukarıya babasına bakmaya

çıkıyor. Eve giriyor.

Babasına sesleniyor. Cevap yok. Tam oturma odasına

giriyor ki babası o anda Selmanın gözleri önünde kalp krizi geçirmeye başlıyor.

Selma babasının çırpınmalarına yerde tırmalamasına...vs.

şahit oluyor.

Babası son nefesini verip yerde cansız yatarken

Uyandırmaya çalışıyor.

Babası uyanmıyor... Camdan aşağı doğru bağırmaya başlıyor:

'İmdat.. Babama bişey oldu... Yardım edin!..' kısa süre

içinde ev mahalle halkıyla doluyor...

Cenaze işlemleri bitince 15 yıl önce anneleri ölen bu altı

kardeşin ne olacağı tartışması başlıyor.. kimi 'yanımıza alalım' kimi 'yuvaya

verelim' kimi de 'hepsine birden nasıl bkacağız' diyor. En

sonunda akrabalar aralarında anlaşıyorlar.'herbirimiz birisini

alalım. Böylece çocuklar yurtlarda perişan olmaz arada sırada

da olsa birbirlerini görürler.' Diye düşünüyorlar. Selma' yı çok

sevdiği halası alıyor. İki yıldır Selma yanlarında ve hiç

konuşmuyor.

Duyduklarım beni çok etkilemişti. Daha önce gidilen

Uzmanların isimleri beni endişelendirmişti. Bir yandan da bir şeyler yapabilirim

belki diye düşünmeden edemiyordum.

Hikayesinden çok etkilendigim bu kızı merakla bekliyordum.

Halası olan biteni tek tek anlattı.

'Gelinimiz ve ağabeyimin ölümünden sonra ben de onu bir türlü

mutlu edemedim. İki yıldır yüzü hiç gülmüyor. Kendiliğinden

hiç bir şey yapmıyor. Sadece konuşmasa neyse ama sanki

kurulmuş bir robot gibi.örneğin sofraya oturup yemek

yiyeceğiz ' Hadi Selma sofraya otur!' diyoruz oturuyor. Hadi Selma artık

kalkabilirsin demeden kalkmıyor. Önceleri aldırmadık. Baktık

olmadı karşımıza aldık uzun uzun konuştuk

anlattık. Ona evimizin bi kızı oldugunu evdeki herkes

kadar her

şeye hakkı oldugunu... hiçbirisi fayda etmedi. Zamanla

öfkelenip inadını kırmak için bazı taktikler uygulamaya başladık. Sofra

hazır olunca gel otur demedik aç kaldıgı günler oldu. Ya da artık

kalkabilirsin demedik saatlerce sofrada oturdu. Hadi artık uyu

demedik sabaha kadar koltukta öyle oturdu. Vicdanın yoksa söyleme...'

Onunla yaptığım ilk seans dün gibi aklımda. Hal hareketleri

dinlemiyormuş gibi ama tüm alıcılarını bana cevirdiğini

hissettiğim tavırları.

- Biliyor musun ben seni çok sevdim

- ......

- Vallahi çok ciddiyim çok sevdim.

- .....

- Ne güzel hiç konuşmuyorsun diğer çocuklar gibi kafamı

şişirmiyorsun ..

Gözlerimin içine bakıp gülümsemesini saklamak ister gibi

dudaklarını ısırarak başını salladı.

- Biliyor musun bazen çocukların hayatlarında bazı şeyler

Yolunda gitmiyor benim işimse bunları yoluna koymak.

Beni dinlediğini biliyorum .. hatta

benimle konustugunu bile hissediyorum. Çocuklar benden

yardım isterler ben de onlara yardım ederim. Bu hep böyle oldu.

- .......

- Ama şu an işler değişti. Sana yardım etmeyi ben istiyorum.

Eğer bana yardım edersen izin verirsen seni susturan şeyin ne

oldugunu bulurum. Gerçekten... inan bana...izin verir misin? Başını

salladı! Evet başını salladı!

- Elimde bazı resimler var o resimleri cocuklara gösteriyorum

onlar da bana resimlerle ilgili hikayeler anlatıyorlar. Onlar

bana hikaye anlatınca ben de onların mutlu olmasını sağlıyorum. Yani

bütün sır hikayede. Biliyorum sen konuşmuyorsun. Ama hikaye

anlatmak istersen konustugunu kimseye söylemem. Bu ikimizin sırrı olur.

Anlaştık mı?

Bir süre düşündü. Başını saga sola salladı. Evetle hayır

Arasında gidip geliyordu.

Birden evet anlamına gelecek şekilde başını salladı.

Karşımdaydı... ben ona resimler gösteriyordum o da bana

hikayeler anlatıyordu. İşimiz bittiğinde ona çok teşekür ettim.

Anlattıklarını analiz etmeye bile gerek yoktu. O kadar saf o

kadar temiz o kadar kendi hikayesini anlatmıştı ki... Selma'nın bilinçaltı

karmakarışıktı.

İşte Selma'nın analizden geçmesine bile gerek bırakmayan

Halasını dinlerken

gözyaslarına boğan beni analiz yaparken hıçkırıklara boğan

hikayesi...

'Bir varmış bir yokmuş bir zamanlar bir ülke varmış. Bu

Ülkede anne babasıyla yaşayan çok mutlu çocuklar varmış. Çocuklar

kardeş kardeş hep oynarlarmış anne babaları onlara hiç kızmazlarmış. Bir

gün bu çocukların annesi hastalanmış. Çocuklar çok üzülmüş. Ama

kimse çocukların üzüldüğünü anlamamış. Anneyi hep hastaneye

götürmüşler. İlaçlar vermişler. hem de acı acı ilaçlar. Anne

sırf çocuklarını yalnız bırakmamak için içmiş bütün o acı ilaçları.

Çocuklara hep annelerinin iyileşeceği söylenmiş. Bir gün

anneyi eve getirmişler.

Çocuklar anne geldi diye çok mutlu olmuşlar. Anne hep yatakta

yatmaya başlamış. artık

cocuklarına yemekler yapmıyormuş. Çocuklar çok üzülmüşler.

Annelerinin yanında oyunlar oynamaya başlamışlar. Annelerinin

yanında niye oynuyorlarmış biliyor musun ? Anneleri

eğlensin diye. Ama babaanneleri hep kızıyormuş onlara.

'Gürültü

yapıp durmayın.

Anneniz zaten sizin yüzünüzden hastalandı' diye. çocuklar çok

yaramazlık yaptı diye anne hastalanmış meger. Çocuklar da anne

iyileşsin diye onu eğlendirmek istiyorlarmış ama kimse

anlamıyormuş. herkes çocuklarını azarlayınca anneleri de cok

üzülüyormuş..

Birgün anne ölmüş. Herkes ağlamış. Çocuklar annenin neden

Öldüğünü anlamış.

Yaramazlık yaptılar diye. Çocuklar evde babalarıyla yaşamaya

başlamışlar.

Alıntı.

incitanesi · 20-11-2009, 05:50

Çocuklar annenin neden

Öldüğünü anlamış.

Yaramazlık yaptılar diye. Çocuklar evde babalarıyla yaşamaya

başlamışlar.

Çocuk yüreği işte içine neler atmış atmışta öyle hasta olmuş

sahranil · 21-11-2009, 12:11

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevap	Son Mesaj
Halk Hikayesi Nedir?-Halk Hikayesi Türleri	elif	Türkçe ve Edebiyat	3	21-04-2014 04:07
Küçük Taş hikayesi	gizem	Çocuk Masalları	3	29-03-2011 02:54
Aşkın hikayesi	fırtına	İlişkiler, Duygular ve Hayatın İçinden	2	04-09-2009 12:33
Ay’ın hikâyesi	fırtına	Aşk, Sevgi Köşesi & Aşk Hikayeleri	4	02-09-2009 02:21
Bir Aşk Hikayesi	zehra35	Aşk, Sevgi Köşesi & Aşk Hikayeleri	6	03-04-2009 11:52

19-11-2009, 11:14	#1 (permalink)
nimlahza	Selma'nın hikayesi Sağlıklı nesiller yetiştirmek istiyorsak lütfen biraz daha özen gösterelim. Selma 6 çocuklu bir ailenin dördüncü çocuğuydu bana geldiğinde 8 yaşındaydı. Selma'nın onu psikolojik olarak susmaya iten 'seçici konuşmazlık' dediğimiz sürece getiren olaylar beş yaşındayken başlamıştı. Selma beş kardeşi anne ve babasıyla kendi halinde normal bi yasam sürerken bir gün annesi hastalanıyor. O dönemlerde beş yaşlarında. Kendisinden büyük iki abla bir ağabey ve kendisinden küçük iki kardeş daha var.. Küçük kardeşin yeni doğduğu dönemde anne ciddi sağlık sorunlarıyla karşılaşıyor. Uzun süre tedavi görüyor. Yoğun uğraşılara rağmen iyileşmiyor. Hastane ortamından evine gidip son günlerini evinde huzur içinde yaşasın diye doktorlar tarafından eve gönderiliyor. Birkaç ay evde babaanne hala ve benzeri yakın akrabaların yardımıyla yaşatılıyor. Birgün hayata gözlerini kapatıyor. Anneye en fazla ihtiyaç duyulan dönemde anne Selma'nın hayatından çıkıp gidiyor. Aradan 15 yıl geçiyor. Kendi hallerinde bir şekilde Yaşamaya alışıyorlar. Büyük kızlar evde yemek yapıp en küçük çocuklara annelik yaparken Selma babasıyla birlikte dükkanda çalışıyor. Dükkanları evin hemen alt katında olduğu için baba endişe duymadan iş hayatına devam ediyor. Çocuklarını kimseye muhtac etmeden yük etmeden idare ediyor. Bir gün ablalar ve ağabey kardeşlerini alarak yakın Akrabalarına gidiyorlar. Selma babasının yanından ayrılmıyor. Çok ısrar ediyorlar ama istemedigi için gitmiyor. Babası da gitmemesine ses çıkarmıyor. Öğleden sonra baba Kız dükkanı temizlemeye başlıyorlar. Selma babasının istediği gibi her yeri bi güzel temizleyip süpürüyor. Daha sonra radyoyu açıyor. Müzik dinlemeye başlıyor. Ancak dışardan gelen sesler nedeniyle müziği duyamadığı için sesini iyice açıyor. Babası da başının ağrıdığını söyleyerek müziğin sesini kısmasını istiyor. Selma babasının söylediğini duymamış gibi yapıyor. Hani çocuklar sıklıkla yaparlar ya.. Bir süre sonra babası başının çok ağrıdığını söylüyor. Yüzü asılıyor. Selma gidip gelip babayı kontrol ediyor baş ağrısı geçti mi diye. Babası baş agrısına dayanamayarak eve ilaç almaya çıkıyor. Sıcaktan bunaldığını kendini kötü hissettiğini söylüyor. Dükkana dikkat etmesini hemen bi ağrı kesici alıp geleceğini de ekliyor. Eve çıkıyor. Aradan epey zaman geçmesine rağmen baba yok. Bekliyor baba yok. Merak edip yukarıya babasına bakmaya çıkıyor. Eve giriyor. Babasına sesleniyor. Cevap yok. Tam oturma odasına giriyor ki babası o anda Selmanın gözleri önünde kalp krizi geçirmeye başlıyor. Selma babasının çırpınmalarına yerde tırmalamasına...vs. şahit oluyor. Babası son nefesini verip yerde cansız yatarken Uyandırmaya çalışıyor. Babası uyanmıyor... Camdan aşağı doğru bağırmaya başlıyor: 'İmdat.. Babama bişey oldu... Yardım edin!..' kısa süre içinde ev mahalle halkıyla doluyor... Cenaze işlemleri bitince 15 yıl önce anneleri ölen bu altı kardeşin ne olacağı tartışması başlıyor.. kimi 'yanımıza alalım' kimi 'yuvaya verelim' kimi de 'hepsine birden nasıl bkacağız' diyor. En sonunda akrabalar aralarında anlaşıyorlar.'herbirimiz birisini alalım. Böylece çocuklar yurtlarda perişan olmaz arada sırada da olsa birbirlerini görürler.' Diye düşünüyorlar. Selma' yı çok sevdiği halası alıyor. İki yıldır Selma yanlarında ve hiç konuşmuyor. Duyduklarım beni çok etkilemişti. Daha önce gidilen Uzmanların isimleri beni endişelendirmişti. Bir yandan da bir şeyler yapabilirim belki diye düşünmeden edemiyordum. Hikayesinden çok etkilendigim bu kızı merakla bekliyordum. Halası olan biteni tek tek anlattı. 'Gelinimiz ve ağabeyimin ölümünden sonra ben de onu bir türlü mutlu edemedim. İki yıldır yüzü hiç gülmüyor. Kendiliğinden hiç bir şey yapmıyor. Sadece konuşmasa neyse ama sanki kurulmuş bir robot gibi.örneğin sofraya oturup yemek yiyeceğiz ' Hadi Selma sofraya otur!' diyoruz oturuyor. Hadi Selma artık kalkabilirsin demeden kalkmıyor. Önceleri aldırmadık. Baktık olmadı karşımıza aldık uzun uzun konuştuk anlattık. Ona evimizin bi kızı oldugunu evdeki herkes kadar her şeye hakkı oldugunu... hiçbirisi fayda etmedi. Zamanla öfkelenip inadını kırmak için bazı taktikler uygulamaya başladık. Sofra hazır olunca gel otur demedik aç kaldıgı günler oldu. Ya da artık kalkabilirsin demedik saatlerce sofrada oturdu. Hadi artık uyu demedik sabaha kadar koltukta öyle oturdu. Vicdanın yoksa söyleme...' Onunla yaptığım ilk seans dün gibi aklımda. Hal hareketleri dinlemiyormuş gibi ama tüm alıcılarını bana cevirdiğini hissettiğim tavırları. - Biliyor musun ben seni çok sevdim - ...... - Vallahi çok ciddiyim çok sevdim. - ..... - Ne güzel hiç konuşmuyorsun diğer çocuklar gibi kafamı şişirmiyorsun .. Gözlerimin içine bakıp gülümsemesini saklamak ister gibi dudaklarını ısırarak başını salladı. - Biliyor musun bazen çocukların hayatlarında bazı şeyler Yolunda gitmiyor benim işimse bunları yoluna koymak. Beni dinlediğini biliyorum .. hatta benimle konustugunu bile hissediyorum. Çocuklar benden yardım isterler ben de onlara yardım ederim. Bu hep böyle oldu. - ....... - Ama şu an işler değişti. Sana yardım etmeyi ben istiyorum. Eğer bana yardım edersen izin verirsen seni susturan şeyin ne oldugunu bulurum. Gerçekten... inan bana...izin verir misin? Başını salladı! Evet başını salladı! - Elimde bazı resimler var o resimleri cocuklara gösteriyorum onlar da bana resimlerle ilgili hikayeler anlatıyorlar. Onlar bana hikaye anlatınca ben de onların mutlu olmasını sağlıyorum. Yani bütün sır hikayede. Biliyorum sen konuşmuyorsun. Ama hikaye anlatmak istersen konustugunu kimseye söylemem. Bu ikimizin sırrı olur. Anlaştık mı? Bir süre düşündü. Başını saga sola salladı. Evetle hayır Arasında gidip geliyordu. Birden evet anlamına gelecek şekilde başını salladı. Karşımdaydı... ben ona resimler gösteriyordum o da bana hikayeler anlatıyordu. İşimiz bittiğinde ona çok teşekür ettim. Anlattıklarını analiz etmeye bile gerek yoktu. O kadar saf o kadar temiz o kadar kendi hikayesini anlatmıştı ki... Selma'nın bilinçaltı karmakarışıktı. İşte Selma'nın analizden geçmesine bile gerek bırakmayan Halasını dinlerken gözyaslarına boğan beni analiz yaparken hıçkırıklara boğan hikayesi... 'Bir varmış bir yokmuş bir zamanlar bir ülke varmış. Bu Ülkede anne babasıyla yaşayan çok mutlu çocuklar varmış. Çocuklar kardeş kardeş hep oynarlarmış anne babaları onlara hiç kızmazlarmış. Bir gün bu çocukların annesi hastalanmış. Çocuklar çok üzülmüş. Ama kimse çocukların üzüldüğünü anlamamış. Anneyi hep hastaneye götürmüşler. İlaçlar vermişler. hem de acı acı ilaçlar. Anne sırf çocuklarını yalnız bırakmamak için içmiş bütün o acı ilaçları. Çocuklara hep annelerinin iyileşeceği söylenmiş. Bir gün anneyi eve getirmişler. Çocuklar anne geldi diye çok mutlu olmuşlar. Anne hep yatakta yatmaya başlamış. artık cocuklarına yemekler yapmıyormuş. Çocuklar çok üzülmüşler. Annelerinin yanında oyunlar oynamaya başlamışlar. Annelerinin yanında niye oynuyorlarmış biliyor musun ? Anneleri eğlensin diye. Ama babaanneleri hep kızıyormuş onlara. 'Gürültü yapıp durmayın. Anneniz zaten sizin yüzünüzden hastalandı' diye. çocuklar çok yaramazlık yaptı diye anne hastalanmış meger. Çocuklar da anne iyileşsin diye onu eğlendirmek istiyorlarmış ama kimse anlamıyormuş. herkes çocuklarını azarlayınca anneleri de cok üzülüyormuş.. Birgün anne ölmüş. Herkes ağlamış. Çocuklar annenin neden Öldüğünü anlamış. Yaramazlık yaptılar diye. Çocuklar evde babalarıyla yaşamaya başlamışlar. *Alıntı.*

20-11-2009, 05:50	#2 (permalink)
incitanesi	Çocuklar annenin neden Öldüğünü anlamış. Yaramazlık yaptılar diye. Çocuklar evde babalarıyla yaşamaya başlamışlar. *Çocuk yüreği işte içine neler atmış atmışta öyle hasta olmuş*

< - Bakimliyiz.Com Bilgilendirme - >

Değişiklikleri göz ardı et

21-11-2009, 12:11	#3 (permalink)
sahranil

Hızlı Cevap

Selma'nın hikayesi

Benzer Konular